Mundialowy pamiętnik, part 4.

D R E S Z C Z O W I E C

Panie Boże, dziękuję że zawał to jeszcze nie teraz.

Panowie, dziękuję za walkę, za grę do końca, mimo iż "lekko, łatwo i przyjemnie" to już było.

Gramy dalej.

#GoPoland

POLSKA 3 : 1 WŁOCHY

Mam nieodparte wrażenie, że z "Italiano" zawsze gramy takie horrory.

Dobrze, że jesteśmy mistrzami horroru.

Że zawsze w takich meczach znajdujemy bohatera, który wygra nam mecz.

#whatDoesn'tkillYoumakesYouStronger

#odczarowaćAtlasArene

Końcówkę wczorajszego meczosa oglądałam klęcząc przed telewizorem.

 A potem była radość.

Szalona radość, że horror zakończył się happy-endem.

Ostatni raz widziałam moją rodzinę tak zaangażowaną w meczos Siatkarzy w 2006 roku w tie-breaku z Rosjanami na Mistrzostwach w Japonii, więc wróciły wspomnienia.

Za te wspomnienia, które z każdym następnym meczem stają się teraźniejszością, za to pudełko z emocjami, które uzależniają także dziękuję.

#F I G H T

#H O P E 

#L O V E

To jest właśnie siatkówka.

#goPoland

PS : Jak tylko mogę nadrabiam Wasze wspaniałe wpisy. Staram się czytać absolutnie wszystko, a jeśli coś opuszczam, to proszę, wybaczcie ;*